مهارکش ، وسیله ای است متشکل از دو پیچ چشم با رزوه های دست مخالف که در هر انتهای یک قاب پیچ می شوند. هنگام چرخش قاب مرکزی ، از مهارکش چشم جلوگیری می شود زیرا دو پیچ دارای رزوه های دست مخالف هستند. این امر باعث می شود مهارکش ها همزمان به سمت داخل یا خارج حرکت کنند.
سوراخ های زده شده در هر انتهای قاب نیز باید رزوه های دست مخالف داشته باشد تا پیچ ها را بپذیرد. انتهای آن با رزوه راست دست معمولاً با R و انتهای آن با رزوه دست چپ با L مشخص می شود.
به طور معمول ، از مهارکش ها برای تنظیم کشش در سیم بکسل ها و میله های اتصال استفاده می شود. این اجزا در طیف وسیعی از اندازه ها ، از واحدهای کوچک طراحی شده تا سیم حصار کششی ، تا مهره های گردشی ، با وزن چندین تن که عناصر ساختاری ساختمان های بزرگ را تشکیل می دهند ، در دسترس هستند.
در یک برنامه کششی ، هر دو پیچ باید قبل از نصب کاملاً کشیده شوند. پس از آن می توان مهارکش را تا رسیدن به کشش مورد نظر پیچ کرد. برای تنظیم مهارکش در هنگام چرخش ، باید از چرخش مهارکش ها جلوگیری کرد. این بدان معناست که ممکن است مقداری پیچش اولیه سیم بکسل ها رخ دهد تا زمانی که گشتاور در سیم بکسل ها برای غلبه بر اصطکاک در پیچ مهره کافی باشد.
با این حال ، به دلیل رزوه های مخالف ، با محکم شدن پیچ مهره نیازی به پیچ خوردگی سیم بکسل ها نیست.
