یمکی از اصلی ترین معیار های کیفی اتصالات سیم بکسل فولادی سختی سطحی می باشد. سختی سطحی مفهومی معادل با مقاومت سایشی برای این اتصالات محسوب می شود. البته مفهومی دیگر به نام عمق لایه سختی نیز به همین میزان از اهمیت برخوردار می باشد چرا که سختی سطحی بصورت پیوسته در کل عمق یکسان نبوده و اغلب دارای بیشترین میزان ممکن بر روی لایه های بیرونی سطح اتصالات سیم بکسل فولادی ظاهر می شود. این امر در مورد انواع اتصالاتی که به سبب تنش های وارده مورد سایش قرار می گیرند مانند انواع قلاب S و قلاب گردان، انواع شگل و دیگر اتصالات فولادی سیم بکسل از اهمیت بالایی برخوردار است. روش های افزاینده سختی سطحی اتصالات سیم بکسل در اغلب موارد با روش های افزاینده تنسایل یکسان بوده و شامل انتخاب ترکیبات آلیاژی مناسب در تولید و همچنین عملیات حرارتی ویژه هستند.
از سه کمیت مختلف مکانیکی در سختی سنجی استفاده می شود. عملا آزمایش سختی سنجی شامل فشار دادن یک قطعه بر روی سطح فولاد و بررسی عمق نفوذ انجام می گیرد. نوع و شکل هندسی قطعه ای که بر روی سطح اتصالات فولادی سیم بکسل وارد می شود می تواند به شکل یک مخروط نوک تیز و یا یک ساچمه گرد باشد. از این منظر سه آزمایش ویکرز، برینل و راکول را می توان به عنوان اصلی ترین روش های سختی سنجی اتصالات فولادی سیم بکسل نام برد.
